(نیویورک) – دیده بان حقوق بشر امروز گفت که طالبان از زمان تصرف افغانستان در یک سال پیش وعدههای شان مبنی بر احترام به حقوق بشر و حقوق زنان را شکسته اند. پس از تصرف کابل در 15 آگوست 2021، مقامات طالبان از جمله سایر تخطی ها محدودیت های شدیدی را بر حقوق زنان و دختران اعمال کرده اند، رسانه ها را سرکوب کرده اند و منتقدان و کسانی را که مخالفان خود می پنداشته اند خودسرانه بازداشت، شکنجه و به طور صحرایی اعدام کرده اند.
دیده بان حقوق بشر گفت که نقض حقوق بشر طالبان محکومیت گسترده ای را به همراه داشته و تلاش های بین المللی برای رسیدگی به وضعیت وخیم انسانی کشور را به خطر انداخته است. اقتصاد کشور سقوط کرده است - عمدتاً به دلیل قطع کمک های خارجی و وضع محدودیت بر معاملات اقتصادی بین المللی. بیش از 90 درصد افغان ها تقریباً یک سال می شود از ناامنی غذایی رنج می‌برند که منجر به سوء تغذیه حاد میلیون‌ها کودک شده و از بروز مشکلات جدی صحی درازمدت هشدار می دهد.
فرشته عباسی، پژوهشگر افغانستان در دیده بان حقوق بشر گفت: «مردم افغانستان در کابوس حقوق بشری زندگی می کنند، قربانی ظلم طالبان و بی تفاوتی بین المللی اند. آینده افغانستان تاریک خواهد ماند مگر اینکه دولت های خارجی فعالانه تر با مقامات طالبان تعامل کنند و در عین حال آنها را به شدت در زمینه اقدامات حقوق بشری شان تحت فشار قرار دهند.»
از زمان به دست گرفتن قدرت، طالبان قوانینی را وضع کرده اند که به طور گسترده مانع استفاده زنان و دختران از اساسی ترین حقوق شان از جمله آزادی بیان، گشت و گذار، و آموزش شده و همچنان سایر حقوق ابتدایی آنها مانند حق زندگی، معیشت، مراقبت های بهداشتی، غذا و آب را تحت تأثیر قرار می‌دهند. آنها زنان را از مسافرت یا رفتن به محل کار بدون همراهی مرد خانواده منع کرده اند – الزامی که تقریباً برای تمامی خانواده ها غیر ممکن است – و نیز آنها را از بسیاری از مشاغل بازداشته اند. طالبان تقریباً همه دختران را از دسترسی به دوره متوسطه مکتب محروم کرده اند.
دیده بان حقوق بشر گفت که سابقه وحشتناک حقوق بشری طالبان و عدم تمایل آنها به تعامل معنادار با نهادهای مالی بین المللی، انزوای آنها را بیشتر کرده است. دولت‌های خارجی باید محدودیت‌های بخش بانکی کشور را کاهش دهند تا فعالیت‌های اقتصادی مشروع و کمک‌های بشردوستانه را تسهیل کنند، اما طالبان هم باید موارد نقض حقوق را کاهش داده و مسئولین تخلفات را مورد بازخواست قرار دهند.
عباسی گفت: «طالبان باید فورا تصمیم وحشتناک و زن ستیزانه خود مبنی بر ممنوعیت تحصیل دختران و زنان در مقطع متوسطه را لغو کنند.» و «انجام این کار حامل پیامی خواهد بود که طالبان مایلند در شدیدترین اقدامات خود تجدید نظر کنند.»
بسیاری از دولت ها تصمیم طالبان مبنی بر محدود کردن تحصیل دختران را محکوم کرده یا آن را به انتقاد گرفته اند به شمول کل شورای امنیت سازمان ملل و تقریباً همه اعضای G7 و G20. هیچ دولتی از موضع طالبان دفاع نکرده و در پی توجیه آن نبوده است.
در طول سال گذشته، دیده بان حقوق بشر اعلامیه های رسانه ای و گزارش های متعددی از نقض حقوق بشر از سوی طالبان منتشر کرده است، و اخیراً سند پرسش و پاسخ به روز شده ای را در مورد بحران کلی انسانی و اقتصادی افغانستان و توصیه هایی برای کاهش آن به نشر سپرده است. این موارد شامل حمایت از ایالات متحده و طالبان برای مذاکره بر سر توافقی است که به افغان‌های عادی اجازه بدهد به طور مؤثرتری در فعالیت‌های تجاری مشروع شرکت کنند.
به نظر نمی رسد که حمله هوایی ایالات متحده در 30 جولای که منجر به کشته شدن ایمن الظواهری، رهبر القاعده شد، مذاکرات جاری بین ایالات متحده و طالبان را از مسیر خود خارج کرده باشد. هر یک باید با فوریت برای دستیابی به توافقی برای رسیدگی به بحران اقتصادی کشور اقدام کنند.
دیده بان حقوق بشر گفت که گرسنگی شدید در سراسر افغانستان فراگیر شده، با آنکه غذا و مواد اولیه در بازارهای سراسر کشور موجود است. مطابق سطوح ناامنی غذایی تحت سیستم ارزیابی برنامه جهانی غذا (WFP) تقریباً 20 میلیون نفر - نیمی از جمعیت – در سطح 3 «بحرانی» یا سطح 4 «اضطراری» قرار دارند. بیش از یک میلیون کودک زیر 5 سال – که در صورت محرومیت از غذا به ویژه در معرض خطر مرگ قرار دارند - از سوء تغذیه حاد طولانی مدت رنج می برند. WFP در ماه جون گزارش داد که ده ها هزار نفر تنها در یک ولایت، در غور، به سطح 5 «فاجعه بار» ناامنی حاد غذایی، که پیش درآمدی بر قحطی است، سقوط کرده اند.
در مجموع، افغان‌ها از ماه آگوست گذشته از نوعی از ناامنی غذایی رنج می‌برند، وعدههای غذایی را حذف می‌کنند یا تمام روزها را غذا نمی‌خورند و درگیر مکانیسم های مقابله ای شدید از جمله فرستادن کودکان به کار می شوند تا بتوانند هزینه غذا را بپردازند.
تأثیر بحران اقتصادی بر زنان و دختران به ویژه شدید است، زیرا زنان و دختران در دسترسی به کمک‌ها و مراقبت‌های بهداشتی با مشکلات فزاینده‌ای مواجه هستند.
دیده بان حقوق بشر گفت، اگر سازمان ملل و سایر کمک کنندگان عملیات خود را در سال 2022 به طور قابل ملاحظه ای افزایش نمی دادند، وضعیت انسانی حتی بدتر نیز می شد.
عباسی گفت: «بعد از یک سال در قدرت، رهبران طالبان باید به فاجعه‌ای که خلق کرده‌اند اذعان کرده و جریان نقض حقوق را متوقف کنند، پیش از اینکه افغان‌های بیشتری آسیب ببینند و جان‌های بیشتری از دست بروند.»
